|
De geschiedenis van de scheepvaart op het Gardameer |
|
Iedere seconde denkt er wel iemand aan het Gardameer |
|
Jij bent er één van! |
|
Word een GardaFriend |
|
De navigatie op het Gardameer, het begon allemaal in 1824, toen een groep bankiers in Milaan de “Milanese vennootschap voor de stoomnavigatie op de meren van Lombardije-Veneto” oprichtte. Deze vennootschap had het exclusieve voorrecht van de oostenrijkste keizer om de scheepvaart voor een periode van 15 jaar te beheren.
7 juli 1827 wordt het eerste radarstoomschip van het Gardameer, de Arciduca Ranieri, te water gelaten in Denzano. Jaren later, word de “Milanese vennootschap voor de stoomnavigatie op de meren van Lombardije-Veneto” overgenomen door de “Benacense Vennootschap voor de stoomnavigatie van het Gardameer”
Lees verder onderaan deze pagina > |
|
Varen op het Gardameer…
Het leuke van onze Gardafriends community is dat er héél wat Gardameer-specialisten deelnemen.
Zo weet Inge Riemersma bijvoorbeeld alles over de “navigatie” op het Gardameer en andere Italiaanse meren. Op deze pagina licht zij de geschiedenis van de scheepvaart op het Gardameer toe. Meer info en foto’s op haar website:
|
|
Home > Activiteiten > Varen op het Gardameer |
|
Door het succes van de navigatie, wordt op 18 december 1842 bij Riva del Garda een nieuw type radarstoomboot te water gelaten, gebouwd door Escher Wyss in Zurich. Het schip wordt gedoopt tot de Benaco en heeft maar liefst 42 pk. Het hele meer rondvaren, doet hij in 2 uur en 45 minuten.
In de tweede helft van de achttiende eeuw, tijdens vele oorlogen voor de Italiaanse onafhankelijkheid, geeft de Italiaanse regering in 1967 de vennootschap “Spoorwegen van noord Italië” de rechten om de navigatie op het Gardameer te verzorgen. Zij laten, naast het verzogen van de oude floot, en enkele militaire schepen, uit het Lago Maggiore de stoomboot Elzevia overkomen. Tevens word het beheer overgedragen aan de vennootschap “spoorwegen van zuid Italië” Gedwongen door de slechte staat van de oude floot laten zij drie nieuwe schepen bouwen, die in service treden in 1888. Tussen deze drie zit de Agostino Depretis, een elegant, snel en stevig schip, met een capaciteit van 500 personen.
In 1893 draagt de vennootschap “spoorwegen van zuid Italië” het gezag over aan “Innocente Mangili” doormiddels een overeenkomst van 25 jaar. De Vennootschap geeft de opdracht aan de firma “Nicola Odero” om twee stoomboten te bouwen met een capaciteit van 300 personen. Modern en elegant: De “Angelo Emo” en de “Lazzaro Mocenigo” met een vermogen van 250 pk. Ook lieten zij de nu nog varende radarstoomboten Italia (1908) en de G. Zanardelli (1903) bouwen.
De vennootschap neemt in 1896 de naam “naamloze vennootschap op aandelen in de scheepvaart op het Gardameer” aan. In de Eerste wereld oorlog wordt de vloot ernstig aangetast, sommige schepen worden grijs geverfd, en gebruikt als militaire schepen. Na de oorlog wordt het beheer van de navigatie meteen door de regering overgedragen aan de “Nationale Spoorwegen”, met een teleurstellend resultaat. In 1923 word de navigatie weer beheerd door het “Naamloze vennootschap voor de navigatie op het Gardameer” onder het bewind van ing. Ernesto Cannobio. In de Tweede wereld oorlog wordt de vloot nog erger aangetast dan tijdens de eerste wereld oorlog, vele schepen worden tot zinken gebracht met als resultaat dat 25 april 1945 er geen boten meer beschikbaar zijn.
Aan het einde van 1949 fuseert de vennootschap met het Lago Maggiore, en het Comomeer in “Gestione Governativa Navigazione Laghi” onder bewind van ing. Ettore Parducci.
Inge Riemersma, Appassionati-NavigazioneLaghi.it
|
